Η φορεσιά των Σαρακατσάνων στην τελευταία της εξέλιξη διακρίνεται σε δύο τύπους: τη μία φορούν οι Σαρακατσάνοι από τη Δυτική Μακεδονία έως και τη βόρεια Πελοπόννησο και την άλλη από την Κεντρική Μακεδονία έως τη Ροδόπη. Τα χρώματα που τη χαρακτηρίζουν κυρίως είναι το μαύρο και το λευκό.

Γενικότερα, η σαρακατσάνικη φορεσιά αποτελείται από το κατασάρκι^[1] (συνηθίζεται στη Στερεά Ελλάδα, την Ήπειρο, τη Μακεδονία αλλά και τη Θράκη), τα χειρότια, τη φούστα με το κορμί (Στερεά, Ήπειρος), το πουκάμισο^[1] (Στερεά, Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη), την ξωτραχηλιά ή την ποδιά (Στερεά, Ήπειρος, Μακεδονία) ή το ρούχο (Θράκη), τη σεγκούνα ή σιγκούνι (φοριέται τις σαρακατσάνικες ενδυμασίες της Ηπείρου, της Μακεδονίας και της Θράκης) ή το ζωστάρι^[1] (Στερεά) ή το τσμαντάνι (Θράκη), το φστάνι, την καθημερινή κάπα (Ήπειρος, Μακεδονία) ή κοντοκάπι (Στερεά), το κοζόκι με τα κρεμαστά μανίκια στην πλάτη^[2] (Ήπειρος), το καπί της νύφης (Μακεδονία, Θράκη) ή τη χρυσή κοντόκοπα (Στερεά), τη ζώνα^[3] που συνήθως είναι πέτσινη (Στερεά, Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη), τη βελεντζούλα (Στερεά, Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη), τα τσουράπια^[2][3] (Στερεά, Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη) και τα πατούνια ή πατούνες^[1] (Θράκη).

Στον καθημερινό κεφαλόδεσμο υπήρχε το μαντήλι (Μακεδονία, Ήπειρος, Στερεά) ή η σκούφια και ο μποχός^[3] (Θράκη). Παλιότερα η νύφη για κεφαλόδεσμο φορούσε φέσι, τσιπομάντηλο, τον κούκλο και την ομπόλια. Τον συγκρατούσαν με το καρφοβέλονο. Για κοσμήματα υπήρχαν οι κομποθηλιές, το τσαπράζι, το διπλό και το μονό κιουστέκι, το θηλυκάρι, το ασημοζούναρο και το μπελετζίκι.